Skupiając się na medialnie podnoszonych informacjach o zmianach w prawie lub planowanych mało kto dostrzega już wprowadzane. W szczególności takie, które wprost może nie pokazują ale spowodują wzrost płaconych już podatków poprzez wykluczanie możliwości wpisywania w koszty podatkowe pewnych stałych kosztów (w szczególności kosztów wyliczanych jako prognoza w momencie planowania wieloletnich inwestycji).
Mianowicie w dniu 10 listopada 2017 roku Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ustawa czeka na podpis Prezydenta.
Do najważniejszych zmian wprowadzonych na mocy ustawy należą:
Rozszerzenie zasad tzw. „cienkiej kapitalizacji”.
Nowa ustawa ogranicza możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek związanych z zaciąganiem długu (kredytów, pożyczek itp.). Chodzi zarówno o odsetki od zobowiązań zaciąganych od podmiotów powiązanych, jak i podmiotów niepowiązanych. Zatem każdy podmiot opodatkowany podatkiem CIT bazujący na finansowaniu zewnętrznym (czyli dość spora liczba) nabędzie ograniczone możliwości uznawania odsetek od zaciągniętego długu w koszty podatkowe. Ustawa zakłada, że jeśli płacone przez podatnika odsetki netto (nadwyżka kosztów finansowania nad przychodami z odsetek) przekroczą rocznie 3 mln zł, to do kosztów podatkowych będzie mógł je zaliczyć tylko w wysokości 30 proc. podatkowego wskaźnika EBITDA. Ponad to, organy podatkowe, na mocy nowego art. 15ca UPDOP, będą miały prawo do szacowania dochodu z odsetek od podmiotów powiązanych.
Znaczne ograniczenie odliczalności kosztów usług niematerialnych
Ustawa ustala schemat zaliczania kosztów usług w transakcjach wewnątrzgrupowych do kosztów uzyskania przychodów. Ograniczenie to dotyczy między innymi kosztów usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Koszty tego typu usług przekraczające w roku podatkowym łącznie 3 mln PLN mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w części nieprzekraczającej 5% EBITDA. Należy wspomnieć, że ograniczenie do nie będzie miało zastosowania w przypadku transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi objętymi decyzją o APA.
Odrębny reżim podatkowy dla działalności finansowej i operacyjnej
Ustawa zakłada odrębne źródła uzyskania przychodu dla działalności finansowej i działalności operacyjnej przy zachowaniu jednolitej 19% stawki podatku. Koszty poniesione przy danym rodzaju działalności (np. koszty finansowe) będą mogły być odliczone tylko od przychodów uzyskanych z tego samego źródła (przychody finansowe).
Programy motywacyjne oparte o papiery wartościowe
Po pierwsze nowe regulacje potwierdzają, że w przypadku przystąpienia do programu motywacyjnego przychód będzie powstał w momencie zbycia akcji.
Po drugie ustawa zakłada, że w przypadku uzyskania przychodów z realizacji praw z papierów wartościowych lub z pochodnych instrumentów finansowych uzyskanych w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, będą one zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane. Powyższe oznacza, że przychody uzyskane z tytułu z udziału w programach motywacyjnych opartych na pochodnych instrumentach finansowych lub związanych z realizacją papierów wartościowych mogą zostać zakwalifikowane do przychodów opodatkowanych według progresywnej skali podatkowej (18% i 32%), zamiast według stawki 19% właściwej dla przychodów z kapitałów pieniężnych.
Poszerzenie listy wydatków niestanowiących koszt uzyskania przychodów o „transakcje typu debt push-down”, umożliwiające przesunięcie długu na spółkę przejmowaną
Ustawa wprowadza nowy art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie będzie możliwe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania udzielonego na nabycie udziałów lub akcji spółki, jeżeli w wyniku działań potransakcyjnych (np. połączenie spółek) miałyby one być rozliczane z dochodem operacyjnym spółki nabywanej.
Nowy podatek od nieruchomości komercyjnych
Począwszy od 2018 r. podatnicy będą objęci nowym podatkiem, którego wysokość ma wynosić miesięcznie 0,035% wartości posiadanych nieruchomości komercyjnych, których wartość początkowa przekracza 10 milionów PLN, jeżeli nie są one wyłącznie lub w głównym stopniu wykorzystywane na potrzeby własne.
Poszerzenie zakresu zagranicznych spółek kontrolowanych (CFC)
Najważniejsza zmiana w odniesieniu do CFC będzie polegała na odejściu od nominalnej stawki podatku – jako jednego z warunków stosowania przepisów o CFC – na rzecz podatku faktycznie zapłaconego i niepodlegającego zwrotowi ani odliczeniu. Uchylony został przepis zwalniający spod zastosowania przepisów o CFC wobec spółek, których przychody nie przekraczają równowartości 250.000 euro.
Zmiana stawki podatku w odniesieniu do najmu prywatnego
Ustawa wprowadza roczny limit kwotowy w wysokości 100.000 PLN warunkujący możliwość stosowania ryczałtu od przychodów z najmu, do którego stosuje się stawkę ryczałtu 8,5% i wprowadza stawkę ryczałtu 12,5% powyżej tej kwoty.
Nowe przepisy mają plan obowiązywać od 1 stycznia 2018 roku.
